Woensdag 25 februari reizen we van Kyaikto naar Kalaw. Daar zijn we praktisch de hele dag mee zoet. Het eerste stuk gaat snel over de highway, waar je heeeel weinig auto's ziet. Het laatste stuk de bergen in naar 1300m, mooi landschap.
Over eten gesproken, tot nu toe is het heerlijk, wel alleen Chinees tot nu toe. Dus dat lijnen van Harrie zal wel niet lukken!
Harrie krijgt het ook klaar om bij een stop te schreeuwen over een splinter in zijn rug, let wel voor de goede verstaanders niet de figuurlijke betekenis, maar letterlijk!
Hij moet zijn broek laten zakken om dat splintertje uit zijn broek te trekken. Ik krijg er de slappe lach van!
In heel Birma lopen zowel mannen als vrouwen nog traditioneel gekleed in een dichtgenaaide lap stof, die rond de heupen wordt vastgeknoopt en de benen bedekt, de longyi. Zelf heb ik er ook een gekocht, super handig.
Kalaw heeft nog een aantal huizen uit de koloniale tijd, zo ook ons hotel. Als je binnen bent zou je vergeten dat je in Myanmar zit!